เจ้าจอมกลิ่นจันทน์

‘พี่ท่าน’

‘เราขอโทษหนา’

‘เราเพียงหวังให้พี่ท่านปลอดภัย’

‘สิ้นคืนนี้ เราจักกลายเป็นเพียงคนแปลกหน้ากันแล้วหนา’

‘หากชะตาเราต้องกัน วันหน้า...ขอให้เราได้พบกัน’

‘หาไม่แล้ว...เราอย่าได้มาพบกันอีกเลยหนา’

ปิยพัทธ์ หรือ พัทธ์ เจ้าของไร่องุ่นอายุย่างเข้า 25 ปี ผู้โดนเพื่อนสนิทปากอีกาอย่าง ดิน ร้องทักก่อนวันเกิดว่าพอเข้า 25 ปีจะเจออุปสรรคครั้งใหญ่ในชีวิตที่เรียกว่าเบญจเพสจนเขาเก็บไปฝัน

เช้าวันต่อมาที่ควรจะสงบสุขเหมือนทุกวันกลับถูกทำลายโดยเพื่อนคนดีคนเดิมที่วิ่งมาลากคอเขาไปในสวนแต่เช้า ทำให้เขาได้พบกับ เจ้าจอม ลูกชายคนเล็กของตระกูลพิชญเดชานอนเปื้อนเลือดอยู่ใต้ต้นแก้วต้นโปรดกับกลิ่นหอมปริศนา หรือวันเกิดเขาปีนี้มันจะมีอุปสรรคจริงๆ แบบที่โดนทักกันวะ

---

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น บุคคล สถานที่ สถานการณ์ใดๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่องเป็นเพียงเรื่องสมมติ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยเด้อ (ใช้จักรยานก็ได้ แต่จะเหนื่อยหน่อย)